içim dışım rengârenk

Gözlerimden uyku akıyor...
Aynadaki kendimi tanıyamıyorum. en son bıraktıgım ben, başka çarşılarda sanki.
Göz altlarım, en son tez yazarken bu kadar mordular.
Çok acıklı bir giriş oldu. Böyle cümleler silsilesinden sonra "evet bir depresyon muhabbeti daha" dediğinizi duyar gibiyim.
Hayır hayır, tam tersi. Bu kadar rengarenk hissettiğim bir dönem olmadı hayatımda. Bedenim içimdeki neşe kıpırtılarıyla mücadele edemez halde.
Çok kısa bir zaman önce bedenimin mucizevi yaratımını ellerime aldım ve baktım. Hâlâ oradayım. Bakıyorum, anları kaçıracağım diye gözlerimi kırpmaya korkuyorum;
kokluyorum, astımlı ciğerlerim hiç bu kadar derin nefesle dolmamışlardı ve tenim onun sıcaklığıyla can buluyor.
Hayatının hiç bir aktivitesinden taviz vermeyen yaşam bencili ben, harikaların içinde yüzer gibiyim. Benim mavi şişem avuçlarımın arasındaki minik parmaklar...

atomic orbs, winter



atomic orbs, summer

 Dolores Barrett'ten camdan küreler, mevsimlere rengârenk bir gönderme. Ruhuma sesleniyor.
 

atomic orbs, spring