Çaresiz kaldı kadınlar. Devlete sığındılar ama olmadı; kaçmaya çalıştılar, saklandılar ama bulundular. Kadın olmanın yalnızlığıyla bırakıldılar.
Elbette herkes duyarlı olmalı. Kadın olarak şiddete seyirci kalmayalım! Aramızda çeşitli bakışlara,sözlü tacizlere maruz bırakılmayan var mı? Sürekli derli toplu olayım diyerek kendimizi denetlemiyor muyuz? Yaşam alanımızın sınırlandırımasına izin vermiyor muyuz? Aslında biz de tüm bu olanları -sessizliğimizle- destekliyoruz. O zaman "hayır" demenin zamanı geldi.
Laurie Schram'den white wedding adlı yüzükler. Beyaz rüyanın altında kalan kanlı gerçeklik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder